കണ്ണില്നിന്നൂരിവീണുടഞ്ഞത്
ഒരു കാഴ്ചബംഗ്ലാവ് തന്നെയായിരുന്നു
അവിടെ
അഴിക്കുള്ളിലെ അലര്ച്ച
കാടുകയറിയ
ഓര്മ്മകളുടെ റിയാലിറ്റി ഷോയിലെ
കൊമേര്സ്യല് ബ്രേക്കെന്നറിയാത്ത
കടുവയും പുലിയും
എന്തിന് സിംഹങ്ങള് വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു
മിമിക്രിയായിത്തീര്ന്ന അവരുടെ വന്യതയില്
കേട്ടുപഴകിയ കൗശലങ്ങളിലും
കൈയ്യൊതുക്കം പോയ
കുറുക്കന്മാരുണ്ടായിരുന്നു
അവരുടെ
അരവയര് നിറയാത്ത കൗശലങ്ങളില്
കഴുത്തില്നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാത്ത
വാളിനോട് വേദമോതുന്ന
വെട്ടുപോത്തുകളുണ്ടായിരുന്നു
വൈകിയുണരുന്ന ഞായര്പ്രഭാതങ്ങള്
കേള്ക്കാതെപോയെങ്കിലോ എന്ന് പേടിച്ച്
തലേന്ന് വൈകിട്ടേ കൊണ്ടുകെട്ടുന്ന
ചോരയിറ്റുന്ന അവരുടെ എഴുന്നള്ളത്തില്
ചാരിവച്ച തോട്ടിയെപ്പേടിച്ച്
ഏത് തിടമ്പേറ്റാനും മുട്ടുവളയ്ക്കുന്ന
ഗജരാജന്മാരുണ്ടായിരുന്നു
കുത്തിപ്പൊക്കിയ അവരുടെ
തലയെടുപ്പിന്റെ ഓരങ്ങളില്
ആകുലതകള് ഇമവെട്ടാതിരിക്കുന്ന
ചുണ്ടെലിക്കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു
അവയുടെ കണ്ണിലെ
ഇടംവലമാടുന്ന ഭയങ്ങളില്
വില്ലുപോലെ കുലച്ച മുതുകും
അമ്പുപോലെ കൂര്ത്ത രോമങ്ങളുമുള്ള
അതിജീവനത്തിന്റെ രണ്ടുംകല്പ്പിച്ചുള്ള
പൂച്ചലഹളകളുണ്ടായിരുന്നു
ഇവനാരാ പുലിയോ എന്ന്
അതുകണ്ടാലേതു നായും
ഒന്നു പകച്ചേയ്ക്കുമെന്നൊരു പ്രത്യാശ
കണ്ടുകൊതിതീരുമ്മുമ്പാണ്
കൈതട്ടിവീണ് ഉള്ക്കാഴ്ചപൊട്ടിപ്പോയത്
ഇനിയിപ്പോ
കാലില്കൊള്ളാതെ വാരിക്കളയാമെന്നല്ലാതെ
കണ്ണാടിയിലെന്തു വിപ്ലവമായിരുന്നെന്നൊക്കെ
ആര്ക്കറിയാം!
Thursday, November 18, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)