പകലുമുഴുവൻ
തിരക്കഭിനയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും
ഒന്നു നില്ക്കാനൊ
ഒരുവാക്ക് മിണ്ടാനോ
നേരമില്ലെന്നിരമ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കും
ഓടിയോ നടന്നോ
വണ്ടികയറിയോ
ചെന്നെത്താനൊരിടമുണ്ടെന്ന്
നിരന്തരം വിശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും
ഇരുൾമാളങ്ങള്വിട്ട്
രാവിരതേടാനിറങ്ങുമ്മുതൽ
ഇടവഴികളിലിറങ്ങിനിന്ന്
കിതപ്പാറ്റുവാൻ തുടങ്ങും
മുഴുത്തുവരുന്നൊരു
നിഴല്ക്കൊമ്പില് കയറി
തൂങ്ങിനോക്കിയാലോ എന്ന്
മനസ്സൊന്നാടിനോക്കും
വഴിവിളക്കില്ലാത്ത വളവുകളിൽ
വണ്ടിക്ക് തലവച്ചവരോട്
എന്നെയും കൂട്ടുമോ എന്ന് കെഞ്ചിയതൊന്നും
പാതിരാ കേട്ടുകാണില്ലെന്ന്
പലതവണ വിചാരിച്ചുറപ്പിക്കും
പുലരുമ്മുമ്പീ
അനന്തകോടി വളവുകളും അഴിച്ച്
എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഒളിച്ചുപോകുമെന്ന്
വാശിയൊന്ന് പിറുപിറുക്കും
വെളുത്താലോ
അതുവരെയുള്ളതെല്ലാം
കഴുകി വെടുപ്പാക്കി
അന്നത്തെ കൂത്തിന് ചുട്ടികുത്താനായ്
നീണ്ട് മലര്ന്നങ്ങ് കിടന്നുകൊടുക്കും
കേൾക്കാത്ത നിലവിളികൾ
കുന്നുകൂടിയ കിഴക്കുനിന്നും
വെട്ടമുരുണ്ടുതുടങ്ങിയാൽപ്പിന്നെ
പകലുമുഴുവൻ വീണ്ടും....
........................
Friday, June 12, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
തിരക്കഭിനയിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
ഇഷ്ടായി വിശാഖ്.
ഇഷ്ടായി മാഷെ.
നന്നായിരിക്കുന്നു .. തുടര്ന്നും എഴുതുക.. വരികള്ക്കിടയിലെ രോദനം വല്ലാത്ത ഒരു ആവിലത സൃഷ്ടിക്കുന്നു
വിശാഖ് വീണ്ടും തിരിച്ചു വന്നതില് ഒരുപാട് സന്തോഷം കവിത വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്
വളരെ നാളുകള്ക്കു ശേഷം വിശാഖിന്റെ നല്ലൊരു കവിത കൂടി
അഭിനന്ദനങ്ങള്
എത്ര പേര്ക്ക് ഒരൊറ്റയാത്മകഥ!
ജീവിക്കാന് വേണ്ടിയെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞ് സ്വയം നിരന്തരം വിശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുക. സെറീന അതിഭംഗിയായി പറഞ്ഞതു പോലെ,എത്രപേര്ക്ക് ഒരൊറ്റയാത്മകഥ!
അഭിവാദ്യങ്ങളോടെ
Post a Comment